Kamer 193 - Finn's oude kamer

Het maakt Finn niet zo veel uit of hij zijn kamer moet delen. Maar als hij zijn kamer moet delen moet dat wel met iemand zijn die netjes is en zijn spullen opruimt. Hij kan er niet tegen als zijn kamer een rommel is. Finn heeft gewoon een simpel bed in zijn kamer staan, met een grote kast erbij en een bureau. Er is natuurlijk nog genoeg plaats voor een tweede bed. Ook heeft Finn een bank ik zijn kamer staan waar hij lekker op kan gaan liggen luieren als hij daar zin in heeft. De muren van zijn kamer zijn lichtgroen, het geeft een gezellige en frisse sfeer.

Finn's kamer staat nu leeg!

Personen: Vrij
Regels: Houdt het netjes.

Toen Finn bij zijn kamer aangekomen was maakte hij de deur open met de sleutel die hij had. Toen hij binnen was keek hij nog even naar buiten en zag dat de jongen die in de hal was er ook aan kwam. Er verscheen een glimlach op het gezicht van Finn. Hij sloot zijn deur en legde zijn tas op het bed neer, het was een grote weekendtas, waar hij zijn spullen in had zitten, ook zijn handtas zat daarin. Hij ritste de tas open en pakte zijn kleren eruit en stopte die netjes en geordend in zijn kast. De t-shirts bij de t-shirts, de broeken bij de broek et cetera. Toen hij klaar was met het uitpakken van zijn tas schoof hij de tas onder zijn bed en plofte daarna op het bed. Zijn gitaar zou later bezorgd worden, niet dat hij zijn gitaar erg miste maar hij had nou wel behoefte om even gitaar te spelen.

Finn liet zich maar achterover vallen, hij had geen idee wat hij kon doen. Zijn tijdschriften lagen wel op het bureau maar voor een keer had hij geen behoefte die te lezen. Hij slaakte en zucht, aangezien hij geen horloge omhad, had hij ook geen benul van de tijd. Hij staarde een beetje naar het plafond en sloot daarna zijn ogen. Hij had wel enig idee van de tijd, het zou vast bijna etenstijd zijn. Maar dat wist hij niet honderd procent zeker, ach hij merkte het vast wel als andere naar de eetzaal zouden gaan. Nou pas merkte Finn dat hij best wel moe was geworden, maar hij gaf er niet aan toe. Hij zou vanavond wel op tijd naar zijn bed gaan.

Jonathan bedacht toch uiteindelijk, toen het tijd was om naar de eetzaal te gaan, om de vreemde jongen mee te vragen. Ze waren nu tenslotte 'buren', zo kon je dat toch wel noemen in een school? Hij vond het eigenlijk wel heel spannend en wist nu al dat hij er spijt van ging krijgen, maar hij wou eens normale vrienden krijgen. Hij stond voor de deur en klopte zachtjes aan. Hij werd nu al rood van schaamte.

Finn opende zijn ogen meteen toen hij hoorde dat er op de deur geklopt werd. Hij ging rechtop zitten en vroeg zich af wie het kon zijn, hij hoopte dat het de jongen zou zijn die hij in de ontvangsthal had gezien. Maar niks was zeker natuurlijk. Hij stond op van zijn bed en liep naar de deur van zijn slaapkamer toe. Hij opende de deur en zag daar inderdaad de jongen staan. Hij voelde dat hij begon te blozen. Dit was niet echt het goede moment om te gaan blozen. ''Hey'' zei Finn tegen de jongen, hij toverde een vage glimlach op zijn gezicht.

Jonathan schrok een beetje van Finn's openheid maar zag dat hij begon te blozen. Het maakte het niet veel minder beschaamder, vond hij. Hij deed een stap achteruit en toverde toen onhandig een glimlach tevoorschijn en stak even zijn hand op als begroeting, wat er nogal sullig uit zag. "Hi, ik, ehm.." begon hij, maar kwam maar niet uit zijn woorden. "Ik ben Jonathan," stelde hij zich, met iets meer vertrouwen, voor. "Ga je.. Eh, mee naar de eetzaal?" vroeg hij en wees met zijn duim achter zijn rug. Gelukkig, de spanning was er af en hij zuchtte opgelucht alsof hij een sollicitatie achter de rug had.

Finn vond het schattig dat de jongen een beetje stuntelig overkwam, zo kwam hij namelijk zelf ook wel eens over. ''Ik ben Finn'' stelde hij zich voor. Opeens was zijn naam best saai, het was zo kort. Hij knikte als antwoord op de vraag van Jonathan. '' Ja ik ga mee '' zegt hij daarna en keek even zijn kamer in of hij nog iets nodig had. Nee, hij had niks meer nodig, zijn mobiel zou vandaag toch niet meer afgaan, want hoogstwaarschijnlijk waren al zijn oude vrienden hem al weer vergeten. Hij liep alvast zijn kamer uit en trok de deur achter zich dicht.

Jonathan toverde een klein sullig glimlachje tevoorschijn en deed een stap opzij zodra hij zijn deur dicht deed. Hij liet Finn voor en liep toen samen met hem naar de eetzaal.

Finn liep vooruit richting de eetzaal en keek even om naar Jonathan en glimlachte even. '' Heb je hier vorig jaar ook al gezeten?' vroeg Finn nieuwsgierig aan Jonathan. Als dat zo was, kon hij Finn misschien wel helpen met het schoolgebouw en zo een beetje te leren kennen. Dit was namelijk het eerste jaar voor Finn dus hij kende hier ook nog niemand. Dat vond hij niet erg, hij kon helemaal overnieuw beginnen en alles achter zich laten.

Finn liep zijn kamer binnen en pakte zijn koffer onder zijn bed vandaan. Hij liep naar de kast toe en opende die. Hij pakte wat spullen eruit en stopte ze terug in de koffer. Hij slaakte een zucht, hij vond dit wel een fijne kamer en hij moest er nou afscheid van gaan nemen. Nou ja, het zou vast wel leuk worden op de andere kamer, althans dat hoopte hij maar. Hij hoopte dat Jonathan wel een beetje bij zou draaien. Toen Finn al zijn spullen weer ingepakt had liep hij met zijn koffer weer de kamergang op.